De Kaal un de Hüöhner
Nieulech seet de Kaal: lott us wacker nom Köppelsti’en gong, do kann mer doch su schön dur den Bosch luoapen, un donoh kiaren wiar nom Göllenweäter Hoff in för enn anstendeg Meddacheeten in. Datt küanen wiar joo kuomden Sooterschdag maken, do soll dat Weeder fe’in werden. Te warm ess driete, te kauld och.
Watt wualst du noh demm Köppelsti’en, riekt datt nech dur denn Kriemelner Bosch te luopen. Datt Kiels, Klara hätt geschlooten. Bös man van do, nam Göllenweät geluopen ess, schreien de Huohneruogen Trara. Nä lott uss döckes nom Möllersch, Attur goan. De hätt doch Huöhner un die hann Kückelschen un Tückelschen. Ech har doch su geärn enn paar Hüöhner för en anstendeg Früöhstöckseierker. Unn enn ordentlech Zoppenhuohn küönen wiar och noch mettnehmen. Enn Hüöhnerstall ess och schier tesamengeboaut.
Ming Muoder häss emmer Hüöhner jehatt. Sie seet emmer: Ett Kackeln alleng batt nit, et Huohn mott och Eierker legen.Unn schwatte Hüöhner legen uoch witte Eier. Kreht et Huohn on schwiegt derr Hahn, es märr em Huße uöwel draan.
Joo ist guat, sait de Kaal, dann huolen wiar ens en paar Hüöhner in denn Gaaren.
Am Sooterschag goan wiar nom Attur un holen vouf Kückelscher. Enn Zoppenhuohn hätt he och för uss, ganz belleg, ewer noch am lewen. Och datt makt de Kaal teheme färdech, sach ech zum Attur. Dat wüal he doch noch henkregen.
Wiar teheme anjekuomen schick ech den Kaal in den Keller mett dem Hackmetz, damet ech hütt ovend noch enn ordentleche Hüöhnerzoppe ansetten kuan.
Ech kümmere mech dotüschen um die Kückelschen, damet die schier gruot werden un ordentlech Eierkes legen.
Ech woar schon langk wiar emm Huuße, do röppt de Kaal: Klärchen breng miar ess en Kloaren, ech kann datt Huohn nech duotmaken. Datt düart miar so liad. Ech kann demm nech strackes denn Hals affschnieaden.
Enn Stund hätt ett geduart, do kömmt de Kaarl peädsbesopen de Kellertrappe roppgeschooten.
Klärchen, datt Zoppenhuohn hängt ungen an de Wäscheling. Datt muss du dir selwer ropp huolen. Ech leg mech jetzt int Bedde. De halwe Pulle Kloaren han ech gebrukkt bes ech datt Dier gefangen har, un die anger halwe Pulle, bess ich ett duot har. Demnächst hollen wiar van dem Attur nur noch färdech geschlaitete Hüöhner. Ech bin doch kian Metzger, sagt he, un zoch aff ent Bedde.
Nu stand ech do, emm kotten Hemd. Dat Huohn heng duot opp de Wäscheling und ech muot ett dann noch färdech makken. De Keller sog uut, als hätt de Stephan King in mianen Keller denn „Rasenmähermann“ nieu verfilmt. Bess ech datt wiar sauber han, duart ett bess ovends. Unn bess ech de Hüöhnerzoppe färdech har bess spätovends.
Ewer de Kückelscher hangk sech gut entwickelt un legen ordentlech Eierkes.
Bös Strackes önker Klärchen
Kommentare
Ansicht der Kommentare: Linear | Verschachtelt